دانلود فصل یازدهم؛ دختر کراکن

با یک روز تاخیر و فصلی جدید در خدمت شما عزیزان هستیم.

مشغله‌های فراوون و متنوع امونم رو بریده، اما به امید خدا دیگه از امروز یه مقدار سرم خلوت‌تر میشه و دیگه ایشالا تاخیری نخواهیم داشت. بعد امتحان‌های ترم دانشگاه هم به امید خدا یکی دو نفر به گروه اضافه میشن، باشد که سرعتمون بیشتر از این بشه.

اما با اولین فصل از نگاه آشا گری‌جوی در خدمتتون هستیم. دختر بیلون گری‌جوی، کسی که خودش رو جانشین برحق پدرش میدونه. بی هیچ حرف اضافه‌ای میریم سراغ فصل جدید:

تالار پر بود از همهمه هارلوهای مست. همه‌شان اقوام دور او بودند. هر لرد پرچمش را پشت نیمکت‌های محل نشستن مردانش آویخته بود. آشا گری‌جوی که از پایین راهرو نگاه می‌کرد اندیشید؛ خیلی کمه، تا الان خیلی کم اومدن. سه‌چهارم نیمکت‌ها خالی بودند.

کارلِ دوشیزه هم زمانی که بلک‌ویند از سمت دریا نزدیک می‌شد همین را گفت. او کشتی‌های درازی را که زیر قلعه داییَش لنگر انداخته بودند شمرد و دهانش به‌هم فشرده شد. گفته بود: «اونا نیومدن، یا همشون نیومدن.» اشتباه نمی‌کرد، اما آشا نمی‌توانست وقتی که ممکن است خدمه‌اش بشنوند حرف او را تایید کند. آشا به وفاداری آنها شک نداشت، اما حتی آهن‌زاده‌ها هم برای فدای جانشان در راه هدفی از دست رفته مردد می‌شدند.

یعنی اینقدر دوستانم کم هستن؟در میان پرچم‌ها آشا ماهی نقره‌ای باتلی، درخت سنگی استون‌تری‌ها، نهنگ سیاه وولمارک و کمندهای میریس را دیده بود. بقیه پرچم‌ها دَهره‌های هارلو بود. نقش پرچم بورِموند در زمینه آبی کم‌رنگ رسم شده بود. پرچم هوتو با یک حاشیه دندانه‌دار احاطه می‌شد. و شوالیه پرچمش را با طاووس مُلَوَن خاندان مادرش چهار قسمت کرده بود. حتی سیگفرید مونقره‌ای پرچمش را با دو دهره روبروی یکدیگر روی زمینه‌ای دو رنگ به نمایش گذاشته بود. فقط دهره نقره‌ای لرد هارلو بود که به مانند عص طلوع همچنان روی زمینه‌ای ساده به سیاهی شب نقش بسته بود: رُدریک، ملقب به کتابخوان، فرمانروای دَه برج، لرد هارلو، یک هارلو اهل هارلو. . . دایی مورد علاقه‌اش.

---

دانلود فصل یازدهم؛ دختر کراکن

---