بررسی فصل ۴۲؛ انجمن برادران دارزن

به قلم: علی ریدر

مقدمه:

بخش مهمی از وقایع کتاب چهارم در ریورلندز می گذرد، جایی که در میان هفت پادشاهی بیشترین آسیب را از جنگ دیده و ضیافت کلاغ ها در آن از همه جا پر رونق‌تر بوده است. چرا که جنگ، خیانت و غارتگری سرزمین رودخانه ها را تبدیل به بهشت کلاغ های مردارخوار کرده است.

قبل از عروسی سرخ و در این آشوب و هرج و مرج، گروه لرد صاعقه برای ریورلندز کورسویی از امید بود که شاید روزی عدالت و صلح به سرزمین رودخانه ها بازگردد، اما زمانی که لرد بریک تصمیم گرفت بوسه زندگی را به کتلین استارک ببخشد، این امید هم برباد رفت تا سایه شوم وحشت و انتقام بیشتر بر سرزمین ترایدنت سایه بیافکند.

ما نمی دانیم چرا لرد بریک چنین تصمیمی گرفت و در آن لحظه حساس چه در ذهن خسته و پر آشوب این شوالیه راستین می گذشت، اما عواقب این تصمیم را به خوبی از زاویه دید توروس اهل میر می‌بینیم:

«عدالت.» لبخند کم‌رمقی بر لب توروس نشست. «عدالت رو یادم میاد. مزۀ دلپذیری داشت. زمانی که بریک ما رو رهبری می‌کرد، هدفمون اجرای عدالت بود، یا دست کم اینطور به خودمون می‌گفتیم. ما مردان پادشاه بودیم، شوالیه‌ و قهرمان. . . ولی بانوی من، بعضی از شوالیه‌ها تاریک و پر از وحشتن. جنگ از همه‌مون یه هیولا ساخت.»

اما این فصل از چند نظر خیلی جالب و منحصر به فرد بود.

۱- از یک نظر حضور دوباره شخصیت بانوی سنگدل بود که قبلاً در فصل پایانی کتاب سوم شاهد حضورش بودیم. اینکه چطور سفر دور و دراز کتلین استارک او را از مادری فداکار و دلسوز که نه فقط برای فرزندان خودش بلکه برای به قول خودش تمام «بچه های تابستان» هم دلسوزی می کرد به بانو سنگدل تبدیل کرد، جای تحلیل زیادی دارد که شاید بعداً مفصل به آن بپردازیم.

۲- ادامه سفر بریین در شمال

اما نکته جالب دیگر این فصل خواب ها و کابوس های عجیب و آشفته بریین بود که به نظر من جنبه پیشگویی داشتند، مثلا این یکی:

خواب دید که در قایقی دراز کشیده است و سرش روی دامن کسی قرار دارد. گرداگردشان سایه مردان باشلق‌داری بود که پوشیده در زره و چرم با پاروهایی نمدپیچ قایقشان را در رودخانه‌ای مه‌آلود پیش می‌بردند. می‌سوخت و غرق در عرق شده بود، با این‌حال به نحوی لرز هم داشت. مه پر از چهره بود. درختان بیدِ روی ساحل زمزمه کردند، «زیبا.» ولی نی‌ها گفتند: «عجیب‌الخلقه، عجیب‌الخلقه.» بریین به خود لرزید و گفت: «بسه. یکی جلوشون رو بگیره.»

به نظر شما این خواب چه اتفاقی رو پیشگویی می‌کند؟ و در کجا حادث می شود؟ خوب مارتین نشانه های دقیقی را از اتفاقات آینده با هنرمندی تمام در این رویا قرار داده است:

اول این که به نظر می‌رسد بریین بیمار است (در قایق دراز کشیده و کسی از او پرستاری می‌کند)، دوم گروهی که بریین همراه آنهاست مشخصا قصد دارند به صورت پنهانی از آب عبور کنند و آماده جنگیدن هستند (زره‌پوش هستند و برای این که پاروزدن قایق صدای کمتری تولید کند پارو را نمدپیچ کرده اند). سوم حضور درختان بید و نیزار در رویا هست که مشخصاً ما را به یاد نک و مرداب‌های اطراف موت کیلین می‌اندازد.

تمام این نشانه‌ها به ما میگویند بریین همراه گروهی به صورت پنهانی قصد دارند از نک عبور کنند و بیماری بریین هم احتمالاً به خاطر تیرهای زهرآگین مردان مرداب است. ولی بریین در نک چکار می‌کند؟ شاید جواب را اینجا پیدا کنیم:

مرد درشت هیکل گفت: «اون میخواد پسرش زنده بشه، یا مردانی که اون رو کشتن بمیرن. اون میخواد خوراک کلاغ‌ها رو بده، همونطور که اونا تو عروسی سرخ این کار رو کردن. آره، فری‌ها و بولتون‌ها. از اونا هرچندتا که بخواد بهش میدیم…»

پس می‌توانیم نتیجه بگیریم که بریین به همراه مردان بانو سنگدل برای گرفتن انتقام عروسی سرخ از بولتون ها از میان مرداب های نک عازم شمال خواهد شد؟

۲- هیولایی با سر سگ

نکته مهم بعدی حضور دوباره کلاهخود تازی در این فصل است. این بار کلاهخود تازی را لم بر سر گذاشته. این که این کلاه‌خود به شکل سر سگ به نزدیکی کتلین استارک رسیده شما را یاد چیزی نمی‌اندازد؟

حتما فصل ۳۴ یعنی فصل گربه آبراه‌ها را به یاد دارید، در این فصل یک کابوس بارها برای آریا تکرار می‌شود:

خواب‌های گرگی از جمله خوب‌هایش بودند. در خواب‌های گرگی چالاک و نیرومند بود و در پی صید با گله‌اش روی پاهای خودش روان می‌شد. تنفرش از خواب‌های دیگر بود، همان‌هایی که به جای چهار، دو پا داشت. پیوسته در آن خواب‌ها، سردرگم میان برهوتی از گِل و خون وآتش، به دنبال مادرش می‌گشت. بارش باران جز لاینفک این خواب‌ بود و می‌توانست صدای جیغ‌های مادرش را بشنود. اما هیولایی با سر سگ اجازه نمی‌داد برای نجاتش برود. همواره در آن خواب، چون دخترکی وحشت‌زده‌، می‌گریست. به خودش گفت، گربه‌ها هیچ‌وقت گریه نمیکنن. گرگا هم همینطور. اون فقط یه خواب احمقانه است.

به نظر شما ممکنه این هیولا با سر سگ که به نظر میرسد کتلین یا همان بانوی سنگدل را اسیر کرده، همین لم باشد؟ به خصوص که به نظر میرسد لم به طور کامل کنترل خودش را به دست خشم و عطش انتقام سپرده و تبدیل به فرد بسیار خطرناکی شده.

هشدار: این بخش از متن برای کسانی که فصل پنجم سریال را ندیدن دارای اسپویل های جدی و مهم است.

۳- ارتباط بانوی سنگدل با آینده جان اسنو

درباره بازگشت جان اسنو به فصل ششم سریال، الان بیشتر امیدها به ملیساندر است، با این استدلال که او هم مثل توروس راهب سرخ است و حتماً توانایی انجام بوسه زندگی بخش را دارد. اما این فصل از کتاب احتمال دیگری را هم مطرح می‌کند. بوسه زندگی را بریک دَنداریون به کتلین داد، بریک راهب سرخ نبود، اما خودش بوسه زندگی را قبلاً از توروس دریافت کرده بود. پس اگر بازگشت از مرگ با بوسه زندگی به فرد قدرت بازگرداندن کس دیگری به زندگی را می‌دهد، پس الان بانوی سنگدل هم این قدرت را دارد.

آیا ممکنه ناجی جان اسنو کتلین استارک باشه، نه بانو ملیساندر؟

پایان بخش اسپویل

پی‌نوشت:

نکته چهارم که خیلی هم اهمیت دارد، درباره شخصیت جدیدالورود کتاب یعنی جین هدل است. به نظر می‌رسد که هویت او جعلیست و در واقع کس دیگری پشت این چهره پنهان شده، که در تحلیل فصل ۴۴ به آن می‌پردازیم. دیدگاه شما چیست؟

از دیدگاه شما آن نام طلایی که به نظر می‌رسد جان بریین و همراهنش را نجات می‌دهد چیست؟