بدرود بازیگر: ریچارد مدن،‌بازیگر نقش راب استارک

ترجمه از: Ali.A

وقتی که من ریچارد را در سال ۲۰۱۲ ملاقات کردم، بخاطر مصاحبه interview we were doing with Simone Boyce بود. این در واقع، اولین مصاحبه روبروی دوربین من با سیمون تا آن موقع بود، من واقعا نمیدونستم چی انتظارم رو میکشه. شما گزارش هایی می شنوید در مورد اینکه چگونه این بازیگر می خواهد نقش را ایفا کند؛ یا در مورد سبکش، یا درباره هر چیزی می‌توانید بپرسید…

پس اینها کمکم کرد تا سریعا بفهمم که یکی از اون دسته از بازیگران نیست. ریچارد تازه به لس انجلس پرواز کرده بود و کمی از اختلاف ساعت مبدا و مقصد آشفته بود.

 [box type=”info” align=”aligncenter” ]سطح اسپویل: پایان فصل سوم سریال بازی تاج و تخت[/box]

اگر میخواستم او را توصیف کنم، می گفتم او شوخ طبع بود، گرچه تقریبا صدای خیلی ملیحی داشت، ولی این فقط نکته ای برجسته می باشد که چه فردِ شاد، گرم و گشاده رویی در زندگی واقعی است. هر کسی در دنیا می تواند پس از گذراندن ساعتهای متمادی بیخوابی، در پایان، برای زود از کوره در رفتن ملامت نشود، اما او برعکس بود: به اشتباه و ناشی بودن من در کار با دوربین و سوالات خیالی، شکیبا بود.

چیزی که بیشتر من را متحیر کرد خودمانی بودنش و لذت بردن از بازی در نقش راب استارک بود. چند نفر از همکارانش او را با نام «ریچارد دوست داشتنی» صدا می کردند و که دلیل خوبی هم داشت: ریچار مدن به اطرافیانش انرژی مثبت می داد.

ما اینجا در WiC اولین چیزها را از زمانیکه او بازیگر بود فهمیدیم (تا آنجا که میشد فهمید) و لذت بردیم وقتی او ( در کنار ران سوفی، کیت، مییسی و الفی) در  GRRM book signing in Belfast، نشان داد درآمیختن با هواداران و نگهداری سابقه اش به عنوان «بهترین مرد شیک پوش در اسکاتلند» تا چه حد ممکن است.

اکثر مردم فکر می کنند که ریچارد کاملاً برای نقشش مناسب است، چرا که نه؟ او خوب نمود کرد و توانست تجسم فرماندهی درگیر با امیالش را قبول کند.

با این حال، من همیشه فکر می کردم که شخصیتی مانند راب ممکن است در کشمکش و بحران های طولانی حیله گر شود. این راب کتاب نغمه نیست؛ این راب سریال است. پسری که در یک فصل از سریال تلویزیونی از پسر به مرد تبدیل خواهد شد. و شما باید قادر به نشان دادن رشدش باشید بدون اینکه در موردش نامناسب عمل کنید. شما باید قادر به عبور از خط درستی بین جوانی بی آلایش و ساده لوح ،به جوانی هوشیار و آگاه باشید، و نمی توانید بیش از حد به هر دوی آنها یا هیچ کدامشان اجازه رشد با شخصیت را بدهید.

آنچه من فهمیدم- و کاملا متقاعد شدم-این بود ،سکانس «وداع با برادر» در قسمت دوم که در آن ما دینامیک استارکی(!) را می بینیم، راب از جان جدا میشود؛ این واقعیت است که برخلاف جان، احساسات راب در آستینش هستند، بله، اما هنوز محفوظ است تا اینکه او را در آغوش می گیرد . راب میفهمد چه چیزی را از دست می دهد، و ما آن درد را می بینیم که غم و اندوه به وضوح در صورتش حک می‌شوند. جان نمی تواند آن را ببیند، که آن نیز هدفمند است؛ راب از جان حمایت می کند همان طور که جان از راب با دروغ کوچکی که در مورد کتلین می گوید، حمایت کرد.

راب تحقق اهمیتش را (در فصل اول) بیشتر در طرح چیزهای بزرگ احساس می کرد ولی بعدا شما فهمیدید آن چیزی نیست که واقعا می خواست باشد. بله، راب می خواهد مثل پدرش باشد، اما همیشه احساس می‌کردم او می خواست مانند زمان صلح ند باشد؛ ند زمان جنگ، ند شادی نبود، و راب بیشتر ترجیح می داد لردی صلح طلب باشد، تا شاهی در جنگ. سوال «پدرم چه کاری میکرد؟» به نظر معیار بسیاری از تصمیم گیری هایش در اوایل این مجموعه را نشان می داد، اما خوشحالم بعدا کمتر شد، هنگامی که راب به خود آمد.

همچنین خوشحالم سریال به اندازه کافی اعتماد به نفس به ریچارد داد تا اجازه رشد داشته باشد-به خصوص در فصل دوم، زمانی که ما خیلی کم او را در نبرد پادشاهان دیدیم-و راب را در دستان توانای خودش قرار داد. صحنه ای که در آن راب با شاهکش در قفس مواجه شد و در بیشتر زمان گری ویند را زیر دستش کنترل کرد، به من تمام چیزهایی که درمورد توانایی های ریچارد در رفع بحران های طولانی لازم بود بدانم گفت.

 و بله، ما از جدایی او ناراحتیم. واقعیت این است که او حالا بخشی از تکان دهنده ترین و گریه آورترین لحظات تاریخ تلویزیون نام گرفته است که به سهولتِ پذیرش این درد کمک خواهد کرد. برخی از معتبرترین منتقدان تلویزیون در این زمینه، با دلایل قابل قبول، عروسی خونین را خیره کننده‌ترین (حیرت آورترین) صحنه در تلوزیون می‌نامند.

این ستایش بلند بالاییست. و نه، البته فقط برای ریچارد بلکه برای میشل، اونا، مایکل، دیوید و … هم هست. من حتی تحت تاثیر لوتار فری چلاق قرار گرفتم.

همه این افراد، به خصوص ریچارد، می‌روند و تجربه‌ای از فیلمبرداری این سریال برای باقی زندگیشان به یادگار می‌برند. این همان چیزیست که به نوه های خود در سال های اینده می گویید (وقتی که آنها به اندازه کافی بزرگ شده اند تا بفهمند و به شدت دچار آسیب روحی نشوند) من مطمئن هستم ریچارد قدردان سریال است به همان اندازه که ما نسبت به او هستیم.

این غم انگیز است، بله. امّا در عین حال زیباست.

در واقع زمانیکه فهمیدم که احتمالا این پایان راب استارک است قلبم بدرد امد، که قطعاً پایانی برای ریچارد مَدِن نیست. او حتی هم اکنون در حال آماده شدن برای فیلم سینمایی سیندرلاست(Cinderella با کیت بلانشت و لیلی جیمز) و در حال حاضر مشغول بازی در فیلم وعده(A Promise) به همراهی ربکا هال و آلن ریکمن هست. پس این پایان به معنی نیست که او دیگر نمی خواهد کاری انجام دهد.

اما می خواهم از او تشکر کنم؛ او برای من همیشه «ریچارد دوست داشتنی» خواهد بود، و همینطور برای همکارانش در فیلم. و ملاقاتی دوباره، اگر خیلی گرفتار نباشد، واقعاً امیدوارم دوباره او را در Comic-Con، یا TitanConو یا درهر کنفرانس دیگری ملاقات کنم.

امّا این پست فقط برای او نیست —برای ماست. ریچارد از قسمت اول سریال حضور داشت، تا کنون با شایستگی باسابقه‌ترین بازیگر شاغل در سریال بوده است. احساس می کنم انگار برای سالیان متمادی است که او را می شناسیم و دوستش داریم.

امیدوارم او بداند که چقدر قدردان آنچه که برای این سریال و برای ما انجام داد، هستیم.

فکر کنم، می داند. خداحافظ، ریچارد!

نظر شما در مورد این شخصیت و بازی ریچارد مدن در نقش این شخصیت چیه؟ آیا ریچارد رو به عنوان راب استارک پذیرفتید و پسندیدید؟ نقاط ضعف و قوت بازی او در کجاست؟