خداحافظ جک گلسون

جک همیشه یکی از اون کسایی هست که شما همیشه ازش چیزها و کارهای بزرگی میبینید و می‌شنوید. او مصاحبه‌های زیادی انجام نداد، یا حتی  نمایش‌نامه‌های پر سرو صدا نداشت. او همیشه از جنجال‌های جنون آمیز و پرسروصدای معمول بازی شاهان به دور بود. با این حال ما می‌توانیم بگوییم که چیزهای بیشتری از او نسبت به زمانی که برای بازی این نقش انتخاب شد می‌دانیم. اون موقع‌ او فقط «پسربچه ای که توی Batman Begins بازی کرده» بود.

او قبلا کارهای کوچکتری هم انجام داده بود، اما همه‌ی آنها نقش‌هایی ناشناخته و کم اهمیت بودند. و البته زمانی که این پسر برای اولین بار در قالب جافری  دیده شد، اکثر مردم شک داشتند که آیا او میتونه همان جافری باراتیون کتاب باشه؟ کسی که به نظر بعضی‌ها شخصیتی دو بعدی است و اصلا خصوصیت ازرشمندی ندارد. متنفر بودن از این شخصیت کار راحتی بود.

اما ما اینو برای جک میگیم: اون نقشش را همراه با طعم خاصی از شرارت بازی کرد و زمانی که همه فکر میکردند که او کمی مانده است تا به یک کاریکاتور تبدیل شود، او اجرایی فوق‌العاده به مانند The North Remembers  در مقابل لنا هیدی(سرسی) و یا در Dark Wings, Dark Words جایی که شما می‌بینید جافری علاقه‌ای محتاطانه اما درحال رشد به مارجری پیدا می‌کند، از خود نشان داد. هرچند بهترین بخش مورد علاقه من، صحنه تخت پادشاهی همراه با چارلی دنس(تایوین) در The Bear and the Maiden Fair است. جک برای اولین بار جافری را در حالتی کنترل شده  و درحالی که به دنبال بدست آوردن کششی بین خود و پدر بزرگ است بازی کرد….اما  زمانی که تایوین به آرامی از پله‌ها بالا می‌آید، شما میبیند که جافری به آرامی به درون مچاله و آب می‌شود؛ جک شانه‌هایش را جمع می‌کند، بدنش طوری است که انگار دارند شکنجه‌اش میکنند. او دوست داره الان هرجایی باشد غیر از اینجا.تنها چیزی که می‌شود گفت این است که جک به زیبایی در میانه‌ی صحنه این تغییر حالت رو به نمایش گذاشت و به خوبی هرچه تمام‌تر پسرک خام درون این شخصیت روانی خودپسند را برای ما شرح داد.

مطمئنا همه‌ی شما این خبر را که جک دیگر دوست ندارد جلوی دوربین باشد را شنیدید. از نظر من اگر اینکار باعث راحتی جک می‌شود هیچ اشکالی ندارد. نبود علاقه در هرکاری باعث پوچ بودن هدف برای ادامه آن کار می‌شود. در مصاحبه‌هایی که با جک انجام شده به این نتیجه می‌رسیم که این پسر از عقل مناسب تری نسبت به جافری برخودار است. جک قراره سراغ شغل‌های آکادمیک برود.

هر مسیری را هم که طی بکند، ما برایش آرزوی موفقیت می‌کنیم. او با بازی فوق‌العاده‌اش به تعریف و درک داستان کمک بسیار زیادی کرد و یکی از بهترین بازی‌های قرن ۲۱ را انجام داد.

ازت ممنونیم جک، به خاطر این چند سالی که در خانه‌های ما بودی و باعث شدی تا ما از یک سریال لذت بی‌همتایی را ببریم.