دانلود فصل هفتم؛ سرسی

بعد از ۴-۵ روز بسیار پر مشغله، بالاخره این فصل هم آماده شد. فصلی که از نظر من مسیر آینده سرسی رو تا حدود زیادی مشخص می‌کنه. ماجراها داره تغییر جهت میده و ما شاهد چیزهای جدیدی هستیم. واقعاً با مرگ لرد تایوین بازیگران کوچک‌تر نقش‌های پررنگ‌تری پیدا می‌کنن.

این روزها هیچ آرزویی ندارم جز یه ویرایستار خیلی خوب. کسی که بتونه ویرایش‌های اول رو انجام بده. اما فعلاً که از داشتن دوستانی مثل علی و محسن و نریمان در این بخش محروم هستیم. کسی نیست؟

از دوستان عزیز درخواست می‌کنم با لایک کردن پست‌های مربوط به صفحه اجتماعی سایت، در معرفی اون به دیگران ما رو یاری بدید. حرف دیگه‌ای نیست جز بخشی از ابتدای فصل جدید:

باران سردی می‌بارید و دیوارها و باروهای قلعه سرخ را به تیرگی خون می‌کرد. ملکه دست پادشاه را گرفته و با قدم‌های استوار او را در طول حیاط گل آلود به سمت محلی که تخت روانشان به همراه محافظانش منتظر بود، می‌برد. پسرک اعتراض کرد: «دایی جیمی گفت که من می‌تونم سوار اسب خودم بشم و به سمت مردم سکه پرت کنم.»

نمی‌توانست خطر کند. «می‌خوای سرما بخوری؟» تامن هیچوقت به سرسختی جافری نبود. «پدربزرگت می‌خواد موقع سوگواری، یه پادشاه برازنده به نظر بیای. قرار نیست خیس و گل‌آلود توی سپت جامع حاضر بشیم.» همین که باید لباس عزا بپوشم به اندازه­ی کافی بد هست. مشکی هرگز رنگ مورد علاقه‌اش نبود. با پوست روشنی که داشت، سبب می‌شد مثل یک جنازه به نظر آید. سرسی یک ساعت قبل از طلوع خورشید بیدار شد، حمام کرد و موهایش را آماده ساخت و نمی‌خواست به باران اجازه دهد تلاش‌هایش را زایل کند.

در درون تخت روان، تامن به پشتی‌اش تکیه داد و به بارش باران خیره شد. «خدایان دارن برای پدربزرگ گریه می‌کنن. بانو جاکلین میگه که قطرات بارون اشک اوناست.»

«جاکلین سویفت یه احمقه. اگه خدایان می‌تونستن گریه کنن، برای برادرت گریه می‌کردن. بارون بارونه. قبل از اینکه بارون بیشتری داخل بیاد پرده رو بکش. اون بالاپوش از پوست سموره، می‌خوای خیسش کنی؟»

تامن کاری که به او امر شد را انجام داد. مطیع‌ بودنش سرسی را می‌آزرد. یک پادشاه باید قوی می‌بود. اگه جافری بود بحث می‌کرد. هیچوقت راحت جا نمی‌زد. به تامن گفت: «اونطور قوز نکن. مثل یه پادشاه بشین. شانه‌هاتو بده عقب و تاجتو صاف کن. می‌خوای جلوی همه­ی لردها از روی سرت بیوفته؟»

«نه مادر.» پسرک صاف نشست و دستش را بالا برد تا تاجش را مرتب کند. تاج جاف برای او خیلی بزرگ بود. تامن همیشه استعداد چاق شدن را داشت، ولی حالا صورتش لاغرتر به نظر می‌آمد. خوب غذا می‌خوره؟باید یادش می‌ماند که از پیشکار بپرسد. او نمی‌توانست با وجود میرسلا در چنگ دورنی‌ها، خطر رشد نامناسب تامن را هم بپذیرد. به وقتش رشد می‌کنه و تاج جافری اندازه‌اش میشه. تا آن زمان به یک تاج کوچک‌تر نیاز بود، تاجی که تهدیدی برای بلعیده شدن سرش نباشد. باید این را با زرگرها در میان می‌گذاشت.

تخت روان به آرامی از تپه رفیع ایگان پایین می‌آمد. دو عضو گاردشاه در جلو می‌راندند، شوالیه‌های سفیدی سوار اسب‌هایی سفید با رداهای سفید خیسی که از شانه‌هایشان آویزان بود. در پشت سر پنجاه محافظ لنیستری با رداهای طلایی و ارغوانی می‌آمدند.

تامن از میان پرده به خیابان‌های خالی خیره شده بود. «فکر می‌کردم مردم بیشتری بیان. وقتی پدر مرد، همه­ی مردم اومده بودن تا رفتن ما رو ببینن.»

«این بارون اونا رو فراری داده.» قدمگاه پادشاه هیچوقت عاشق لرد تایوین نبود. گرچه اون نمی‌خواست کسی دوستش داشته باشه.

---

[su_button url=”http://winterfell.ir/bookshop/?product=%d9%81%d8%b5%d9%84-%d9%87%d9%81%d8%aa%d9%85-%d8%b3%d8%b1%d8%b3%db%8c” target=”blank” style=”flat” background=”#62e7cf” color=”#2b0f27″ size=”13″ center=”yes” icon=”icon: check-circle” desc=” A Feast for Crows “]دانلود فصل هفتم؛ سرسی[/su_button]

---