دانلود فصل هفتم از رقصی با اژدهایان؛ جان

مدت ها بود که فصلی از جان اسنو نداشتیم. این فصل یه ویژگی جذاب داره، اونم اینه که قسمتی از داستانش رو قبلاً از دید شخصیت دیگه ای دنبال کردین، حالا قراره اون رو از نگاه فرمانده نگهبانان شب پی بگیرید. پس این فصل جذاب و نسبتاً طولانی رو از دست ندین

جان اسنو آن‌قدر نامه را از ابتدا تا انتها خواند تا کلمات شروع کردند به تار شدن و در هم رفتن. نمیتونم این رو امضا کنم. امضاش نمیکنم.
تقریباً همان لحظه و همان جا طومار پوستی را سوزاند. در عوض با ته مانده پیاله کوچک آبجویی که از شام تنها خورده شده دیشبش باقی‌مانده بود، لبی تر کرد. مجبورم امضاش کنم. اونها من رو انتخاب کردن تا فرمانده کلشون باشم. دیوار از آنِ منه، نگهبانی هم همینطور. نگهبانی شب طرف کسی رو نمیگیره.
اد تولت ماتم‌زده با گشودن در و گفتن اینکه گیلی منتظر است، او را از این افکار بیرون کشید و مایه آسودگی خیالش شد. جان نامه استاد ایمون را کناری نهاد. «میبینمش.» از این مواجهه وحشت داشت. «سم رو برام پیدا کن. میخوام بعد با او حرف بزنم.»
«حتماً اون پایین پیش کتابهاس. سپتونِ پیرِ من عادت داشت بگه که کتابا، مردگانِ مشغول صحبت هستن. من میگم که مرده‌ها باید ساکت بمونن. کسی نمیخواد وِروِرهای یه مرده رو بشنوه.» اد ماتم‌زده در حالی که زیر لب چیزی درباره کرم‌ها و عنکبوت‌ها می‌گفت بیرون رفت.
هنگامی که گیلی وارد شد، فوراً به زانو درآمد. جان میز را دور زد و او را روی پاهایش ایستاند. «نیاز نیست که برای من زانو بزنی. این کار فقط برای پادشاهاس.» گیلی با اینکه تجربه همسری و مادری را داشت، هنوز هم به نظر جان تا حدی کودک می‌آمد، موجودِ کوچکِ لاغراندامی که در یکی از رداهای کهنۀ سم پیچیده شده بود. ردا چنان برایش بزرگ بود که می‌توانست چندین دختر دیگر را هم مابین چین‌هایش مخفی کند. از او پرسید: «بچه‌ها خوب هستن؟»
دخترک وحشی از زیر باشلقش با کمرویی لبخند زد. «بله سرورم. میترسیدم که به قدر جفتشون شیر نداشته باشم، ولی هرچه بیشتر میمکن، شیر بیشتری دارم. بنیه‌شون قویه.»
«موضوع نامطلوبی رو باید به اطلاعات برسونم.» نزدیک بود بگوید از تو بخواهم، ولی در آخرین لحظه جلوی خودش را گرفت.
«در مورد منسه؟ وَل به شاه التماس کرده که عفوش کنه. گفته اگر که منس رو زنده بذاره، حاضر میشه تا یه زانوزنی باهاش ازدواج کنه و گلوش رو هم نمیبره. اون ارباب استخوان‌ها قراره عفو بشه. کرستر همیشه قسم میخورد که اگه اون اطراف قلعه سر و کله‌اش پیدا بشه، میکشتش. منس هیچوقت نصف کارهایی که او کرده رو هم نکرده.»
کُلِ کاری که منس کرده، هدایت یک ارتش به سمت مملکتی بوده که زمانی قسم به حفاظت ازش خورده بود. «منس عهدهای ما رو به زبان آورده، گیلی. بعد رداش رو عوض کرد، دالا رو به زنی گرفت و خودش رو پادشاه آنسوی دیوار خوند. زندگیش حالا در دستان شاهه. کسی که لازمه در موردش صحبت کنیم او نیست. درباره پسرشه. پسر دالا.»

---

دانلود فصل هفتم؛ جان

---