لرد صاعقه، سیاه‌ماهی، شوالیه‌ پیاز: چرا لقب‌های داستان «نغمه یخ وآتش» اینقدر عالی هستند؟-قسمت اول

القاب می‌توانند ترکیبی از چند حالت مختلف باشند، گاهی نشان محبت و تحسین یا مورد پسند بودن، وگاهی هم برای دست انداختن افراد و توهینی مخرب که چون سایه‌ای فرد را تعقیب کرده و غیر قابل اجتناب هستند. در مجموعه نغمه یخ و آتش القاب می‌توانند بصورت واضح و آشکار یا کنایه آمیز، از سر محبت یا خصومت، بسیار مناسب یا ناعادلانه باشند، اما چه سزاوار و چه ناشایست، چنین اسامی غالباً دریچه‌ایی برای شناخت عمیق‌تر آن شخص به حساب می‌آیند.

در دنیایی که مردم آنچه که بنظر می‌رسد نیستند، هویتها تغیر، پنهان و یا گم شده اند، این اسامی و القاب کاربردی تر از نام واقعی‌شان می‌باشند. القاب گاهی به آلودگی درونی شخصیت‌ها اشاره می‌کنند، نسخه موثق از وقایع گذشته افراد که جای بحثی ندارند. درکل این داستانها همگی حقیقت را می‌گویند، اما بصورت اغراق شده.

مطمئناً این القاب می‌توانند خیلی بامزه باشند؛ مارتین استاد القاب رنگارنگ است ! از خنده‌دار و قهرمانانه گرفته تا القاب عوام فریب، القابی که او به داستان اضافه می‌کند، سرزندگی زیادی به دنیای رنگارنگ «نغمه» می‌بخشد. حسی از فریبکاری تا خلق و خوی ملون در همه اسامی، از شوالیه پیاز گرفته تا لرد صاعقه وجود دارد. لازم نیست حس قدرت‌های هیجان انگیز در نام‌هایی چون بلک فیش، عنکبوت، خرس پیر یاحتی بلواس نیرومند دریافت می‌شود.

اگر بی‌باکی! در این مسیر قدم نگذار!

لقب سرباریستان مانند القاب دیگر شوالیه ها واضح نبود، او شهرت خود را برای دعوت به مبارزه‌ایی در ده سالگی بدست آورد. در رقابت به عنوان شوالیه‌ایی کوچک و مرموز در مقابل «شاهزاده دانکن تارگرین»کسی که تحت تاثیر شجاعت پسر و نتیجه مطلوب او در پایان مبارزه قرار گرفته بود. گارلَن تایرل با اسم گارلَن دلیر معرفی شد، زمانی که برادر بزرگترش عاقلانه نامی افتخارآمیز با حرف G به او اعطا کرد. خوشبختانه گارلَن مرحله نوجوانی و بی‌تجربگی را پشت سر گذاشت و به دوران اوجش رسید.

بعد از این ما دینریس تارگرین رو داریم. کسی که عناوین و القاب و اسامی را طوری دور خود جع کرده که انگار قرار است قحطی بیاید!! عناوین و اسامی اشرافی، غیرعادی و درعین حال زیبا، او القابی را نیز به ارث برده است، در هنگام تولد دینریس طوفان‌زاد، ملکه اندل‌ها، روینارها و نخستین انسان‌ها، ارباب هفت پادشاهی، بعد از ازدواج کالیسی دریای بزرگ علف و به عنوان یک فاتح «ملکه میرین» او همچنین مادر اژدهایان نیز نامیده می‌شود، ناسوخته، ملکه نقره‌ایی، دخترِ مرگ، قاتلِ دروغ‌ها، میسا و غیره و غیره.

القاب مورد علاقه من در این مجموعه آنهایی است که بیش از آنکه تاثیرگذار به حساب آیند، توصیف کننده هستند، اسمی که نمایانگر وجهی از شخصیت و سابقه یک کاراکتر است. القاب به تفاوت‌های برجسته افراد اشاره داشته و روی عناصر خاص و متمایز تمرکز می‌کند.

راهکارهای غیرمعمول یا فوق‌العاده شخصیتها برای مقابله با چنین القابی بسیار جالب است. (اگرچه این موضوع مستلزم عجیب و غریب یا منفور بودن آنهاست.) برای مثال: تمام تمسخرهایی که بریین از طرف دیگران دریافت می‌کرد، مثل بریین زیبا، طعنه‌ایی که به ظاهر او اشاره داشت، راه تحریک او برای جستجوی شرافت خود به عنوان یک شوالیه راستین بود؛ در حالی که شاید شخصیتی دیگر چنین شرایط تلخی را می‌پذیرفت و یا چنین توهینی را بواسطه ترس و تحقیر مانند نشان افتخار در آغوش می‌گرفت.

فهرست زیر نگاهی دارد به تعدادی از اسامی مستعار بیاد ماندنی از شخصیت‌هایی که در حال حاضر در این مجموعه هستند:.

مسلما من روی بعضی القاب به دلیل پیچیدگی بیشتر و اشاره به سوابق شخصیت تاکید بیشتری خواهم داشت، در حالی که بعضی دیگر تنها به این دلیل وارد فهرست شده‌اند که بسیار سرگرم کننده‌تر و بامزه‌تر از آن بوداند که از آن حذف شوند. والبته باید گفت که این فهرست جامع و کاملی نیست.

 

پسران گلکین: کوه و تازی

مقایسه القاب این دوبرادر جالب بنظر میرسه؛ جرج در مورد همه چیز قبلا توضیح داده، او درشت هیکل است، اینکه کوه مردی غول مانند با نزدیک به دونیم متر قد، یک عظیم الجثه وحشتناک و شگفت انگیز زره پوش است. این واضح و مشخص است، اما آنچه که استفاده از کلمه کوه را جالب‌تر می‌کند، بکارگیری آن برای شخصی بی‌روح، بی‌عاطفه، هیولا صفت، غیرطبیعی، غیرقابل درک و یک سنگ است.

از طرفی دیگر سندور در نقش خود هردو حس ترس و ترحم را القاء می‌کند، زمانی که به عنوان محافظ وفادار جافری معرفی می‌شود، بدتر از ارباب خود بنظر می‌رسد، اما مانند بسیاری از کاراکترهای این مجموعه شخصیتی قابل قبول‌تر و بسیار پیچیده از پس اتفاقات آشکار می‌شود و ما متوجه نکات بیشتری در مورد او می‌شویم. مورد آزار قرار گرفته، خوار شده، خودساخته و بدبین. سندور هنوز هم نسبت به بیشتر ساکنین قدمگاه پادشاه اخلاقیات و انسانیت بیشتری، به خصوص در مقابل دختران استارک، از خود نشان می‌دهد. او هنوز قادر به ترحم و بخشش در دنیایی است که کمترین حد از هردو مورد را به او روا داشته است. نکته‌ایی که در ادامه داستان باعث می‌شود شخصیت تازی تاسف بار باشد این است که او سعی می‌کند که ارباب سرنوشت خود باشد.

 

ملکه خارها

من فرض رو بر این می‌گیرم که هر کسی لقب اولنا تایریل را تا حدودی منفی و توهین ‌آمیز قلمداد می‌کند. به عنوان نوعی تمسخر و قضاوت در خصوص شخصیت زنی که به همواره هرچه به ذهنش می‌رسد را بی واسطه بیان می‌کند. اما باز هم من نمی‌تونم از این زاویه به اون نگاه کنم. اولنا به شکلی غیر قابل تصور ترسناک است. او بسیار باهوشتر و بسیار با نفوذتر از آن است که چنین نام سطح پایینی داشته باشد. از نظر من این لقب چیزی بین تعاریف محتاطانه و هشدار نسبت به شخصیت فرد بحساب می‌آید، (با این وجود او تا حد امکان تمایل دارد که از دخالت تمام‌قد در بازی تاج و تخت اجتناب کند. با تشکر الکی از لرد ماهی بادکنکی!) به طور مشخص اون هم مانند ملکه سرسی علاقه‌ای به درگیر شدن با تایوین لنیستر ندارد. و به طور کلی او راه خود را می‌رود. او حریفی خطرناک و حتی مرگبار است، نه تنها این لقب کاملاً شایسته اوست،‌ بلکه به خوبی نمایش دهنده خود اوست. مسئولیت هرگونه دست کم گرفتن ملکه خارها بر عهده شخص شماست!!

 

شاهکش

مسلماً روند تکامل جیمی لنیستر از شخصی غیر مسئول وقاتل بچه، به قهرمانی مشروع و پیچیده، از بزرگترین دستاوردهای کتاب «یورش شمشیرها» است. درک ما از او بطور انکارناپذیری به لقب او «شاهکش» گره خورده است، حقیقت پنهان در پشت این لقب نشان دهنده رشادت این شخصیت می‌باشد. جیمی به شاه ایریس خیانت کرد و او را در پای تخت آهنین به قتل رسانید، اگرچه که سوگند یاد کرده بود که به عنوان گاردشاه از او محافظت نماید. به همین دلیل حتی کسانی که در قیام علیه تارگرین‌ها بودند نیز با ترس و وحشت به جیمی نگاه می‌کردند. زمانی ما داستان شاه دیوانه را از دیدگاه جیمی شنیدیم، لذت بردن از شکنجه، بیرحمی، نقشه دیوانه‌وار او برای سوزاندن و باخاک یکسان کردن قدمگاه پادشاه، و متوجه شدیم که چرا از نظر او قتل پادشاه بهترین گزینه بوده است. این اسم نشان افتخار است، هرچند که او به عنوان یک فرد منفور باقی می‌ماند. تلاش برای منفور نبودن (چیزی که با برادر خود تیریون مشترک بود) البته به سختی می‌شود گفت که جیمی بیگناه است (نمی‌شود موضوع برن را فراموش کرد.) و وضعیت او به عنوان شاهکش نشان می‌دهد که هیچ چیز آنطور که بنظر می‌رسد مطلقا سیاه و سفید نیست.

ادامه دارد…

ترجمه: Phonix