نگاهی به قسمت آغازین فصل ۵ سریال “بازی تاج و تخت”

پس از حدود یک سال صبر و انتظار برای آغاز شدن فصل ۵ سریال فوق العاده شبکه HBO دیروز بود که قسمت اول آن با نام “جنگ های آینده” به صورت رسمی منتشر شد و به این انتظار طولانی پایان داد. قسمتی که بسیار خاص و جذاب بود و دقیقا همان شکل و شمایل همیشگی این سریال را در خود داشت و به علاوه نمودهای تازه ای از هنر سازندگان اثر را نیز به ارمغان آورد. قسمت دقیقا حول و حوالی نامی که داشت می چرخید و به زیبایی هر چه تمامتر آن چیزی که میخواست را به مخاطبش ارائه می داد. شاید بتوان گفت که به مانند همیشه در قسمت اول اتفاق ویژه و عجیبی روی نداد( آن تک اتفاق خاص پایانى را فاکتور بگیرید چرا که از قبلتر برایش زمینه چینی هایى شده بود و خیلی هم دور از انتظار نبود) که بیننده را بر سر جایگاه خود میخکوب کند اما دقیقا به مانند همیشه یک زمینه چینی بسیار عالی را برای آینده و به قول سازندگان “جنگ های آینده” به انجام رساند.

سریال در قسمت افتتاحیه خود دقیقا مسیرى را پى گرفت که قسمت آغازین فصل های قبل طى کرده بودند. شاید یکی از مهمترین دلایل این امر آن بود که قسمت اول از سخت ترین قسمت ها براى ساخت به شمار مى رود و باید به تشنگى بیننده پایان دهد و صد البته باید جایگاه اصلى هر کاراکتر اصلى را در این فصل نمایان کند. اما اینگونه که مشخص است سازندگان از پس ساخت این قسمت نیز به بهترین شکل ممکن برآمده اند.

“این  متن شامل بخش هایى است که داستان قسمت ١ فصل ۵ را اسپویل می کند.”

 

این قسمت از بخش های مختلفی تشکیل شده بود و به جای جای وستروس و حتی ایسوس سر زد تا جایگاه شخصیت هایمان را در این دنیا و در این زمان به نمایش گذارد.برین و خدمتکارش که داستان خودشان را دارند و سانسا و بیلیش که کم کم دارند فاز جدی داستان خود را آغاز می کنند و تیریون که به خوبی خط داستانی این فصلش نمایان شد و مارجری و سرسی که مشخص نیست ادامه داستانشان به کجا می رود و صد البته دنریس تارگرین که هم اکنون با آمدن تیریون و مشکلاتی که برای حکومتش پیدا شده احتمالا داستانی بسیار جذاب را در فصل ۵ خواهد داشت و استنیس که بالاخره حرکتش به سوی یک داستان خاص و عظیم را آغاز کرد و با جدیتی که از خود نشان داد به همه فهماند که دیگر حقیقتا قصد حرکت به سوی تخت آهنین را دارد.

تمام سلسله اتفاقات این قسمت به خوبی هر چه تمامتر نشان می داد که در این فصل جنگ های بزرگی را خواهیم دید. استنیس که در اولین مرحله به دنبال بازپس گیری وینترفل از خاندان پست بولتون است. بدون شک با وضعیت پیش آمده درون دربار و مرگ تایوین لنیستر بدون شک جدال های بسیار بزرگی را درون “قدمگاه پادشاه” خواهیم دید و به احتمال بسیار نیز دو سر این دعوا مارجری و سرسی خواهند بود. از طرفی دیگر با رفتن تیریون به سمت “میرین” جدا از این که بدون شک یکی از جذابترین رویارویی های سریال را خواهیم دید به احتمال بسیار کم کم فضای داستانی دنریس رو به آغاز حمله برای تصاحب پادشاهی خواهد رفت.

جدا از این سخنان این قسمت پر از جلوه های تازه و خاص از سازندگان بود. یکی از اصلیترین این جذابیت ها نماهای تازه و جذاب و بی نظیری بود که تا به امروز نیز بسیار از آن ها در سریال دیده بودیم اما این که همواره فضاهای فیلمبرداری سریال بیشتر می شوند باعث می شود که مکان هایی که کاراکترها در آن ها قدم می گذارند هرگز بیش از حد برای بیننده تکراری نشوند و همواره مکان های تازه ای در این سریال برای دیدن وجود دارد. یکی دیگر از جلوه های هنر سازندگان در این قسمت که بر خلاف گزینه قبلی مانندش را در هیچ یک از قسمت های دیگر ندیده بودیم چیزی نبود جز آن فلش بک ابتدایی قسمت که کاری بود تازه و متفاوت از سازندگان سریال که وقتی به سرسی حالای داستان ما متصل شد به خوبی جلوه های تازه ای را از این زن خاص و عجیب برایمان به نمایش گذاشت. زنی که هم اکنون و پس از مرگ تایوین دیگر نمی توان وی را به مانند همیشه فهمید و درک کرد و هم اکنون در حالتی قرار دارد که به جرئت تا به امروز مثل آن را ندیده بودیم.سرسی با آن ذهن پریشان را چه کسی می تواند آرام کند؟ حال باید دید که زین پس نیز بازهم به مانند این فلش بک هارا خواهیم دید یا خیر. اما هنر اصلی سازندگان در این فصل را ربط می دهم به این ریتم تند و جذاب که این همه شخصیت را با هم رو به جلو پیش می ببرد بی آن که از تکه ای سرسری بگذرد اما این موضوع بود که باعث شد خبری از بعضی از شخصیت ها به گوشمان نرسد که مهمترین آن ها نیز بدون شک “اریا استارک” است که به عقیده بسیاری در این فصل به جذابترین بخش داستان خود می رسد و یکی از داستان های اصلی و خاص این فصل را پیش می برد.

سانسا استارک را نباید در این فصل فراموش کنیم. به شخصه همواره از داستان وی تا بدین جای داستان متنفر بودم و احساس می کردم که بود و نبودش اصلا برایم اهمیت خاصی ندارد اما حالا که استارک ها فقط در چهارجبهه می جنگند(که احتمالا در این فصل به دلیل نبود برن فقط ۳ تا از آن ها را خواهیم دید) قضیه فرق کرده است. جدا از این ها این شخصیت تازه سانسا را بسیار بیشتر از گذشته می پسندم و هم اکنون می توانم او را از شخصیت های اصلی داستان(که برایم اهمیت دارند) به شمار آورم. چند دقیقه نمایش او در کنار لرد بیلیش در این قسمت نیز رسما مهری بود برای این حرفم که داستان این شخصیت دارد رو به جذابیت بیشتر حرکت می کند.

تیریون را همواره به این دلیل دوست داریم که شخصیتی کاملا قابل باور است. یعنی رفتارهایش حقیقی است و هرگز از محیط پیرامون شخصیت خود خارج نمی شود. دریا و قتل هم وی را عوض نمی کند و هم اکنون که در پنتوس هست نیز هنوز همان شخصیت خاص را دارد و نباید فراموش کنیم که اگر واریس نبود وی هرگز به این خط داستانی جذاب نمی رسید. واریس با آن طرز تفکر های خودش هم اکنون خاص و دوست داشتنی تر از گذشته به نظر می رسد، شاید یکی از دلایل اصلی این امر این باشد که یکی از محبوبترین شخصیت ها را نجات داده است اما بدون شک ثبات شخصیتی وی نیز به خوبی به این امر کمک کرده است.

یکی از نکات دیگر خوب داستان نیز در این است که از هر دو طرف برای ورود تیریون زمینه چینی صورت گرفته است. جدا از این که تیریون و واریس تصمیم به حرکت به سوی “میرین” دارند، از آن طرف هم دنریس درگیر انواع دسیسه ها و دشمنی ها و مشکلات حکومتی است و پس از آن همه چیزی که این شخصیت با سلامت از آن گذشت سریال به خوبی هم اکنون مشکلات وی در اداره حکومت را نشان می دهد و او را نیازمند یک مشاور خوب نشان می دهد و شاید حالا وی کمی از راندن سرجورا(که مدتی است خبری از وی نداریم) پیشمان باشد. نشان دادن این ۲ اتفاق به صورت موازی به خوبی هر چه تمامتر خط داستان را معقول و درست نشان می دهد و آن را قابل درک می کند. وگرنه در صورتی که هیچ نیازی از سوی دنریس نباشد چرا باید به یک لنیستر اجازه ورود به قصرش را دهد؟!

جان اسنو نیز در کنار پادشاه استنیس ایستاده است. درست است که تمام کارهایش را درست نمی داند اما به راستی وی را دقیقا به همان شکلی که منس گفت، بهتر از تمام پادشاه هایی می داند که در این ۱۰۰ سال بر وستروس حکومت کرده اند. پر رنگتر شدن نام وینترفل نیز شاید برایمان خوشایند باشد، دلمان برای آن قلعه که روزی خانه بهترین شخصیت های داستان بود و هم اکنون جایگاه انسان هایی پست و خودخواه است بیش از پیش تنگ شده و دلمان یک بلای حسابی می خواهد که بر سر روس بولتون و خاندانش نازل شود و چه بلایی بهتر از استنیس و جان اسنو!

اما نمی خواهم از یک شخصیت بگذرم. کسی که در ابتدا آن را نمی شناختیم، بعد دشمن شد، بعد تبدیل به یک مرد جذاب و در آخر تبدیل به یکی از آن دوست داشتنی ها و بازهم بازی تاج و تخت…. وقتی که او را دوست داشتیم از ما گرفت…. اما خب حقیقتش همه این ها آنقدر زود گذشت که وقتی که باید به شخصیت منس برای درک بیشتر توسط بیننده داده نشد.

جیمی لنیستر با این که حضور پر رنگی در این فصل نداشت اما به خوبی هر چه تمامتر نشان داد که آشفته تر از تمام لحظاتی است که تا به امروز بوده و اصلا مشخص نیست که در آینده در کدام بخش داستان قدم برخواهد داشت.

اپیزود افتتاحیه فصل پنجم سریال GAME OF THRONES به عقیده من دقیقا همان چیزی بود که باید می بود. با ریتم همیشگی اش داستان این فصل را به شکلی جذاب برایمان نمایان کرد. جایگاه شخصیت ها را نشانمان داد. صحنه هایی جذاب را به نمایش گذاشت و یک اتفاق تلخ که در قسمت یک بعید بود را نیز به جلوه تصویر در آورد. حرکت تیریون به سمت دنریس، آشگفتی های ذهن سرسی و داستان نامعلوم سانسا و استنیس که در آن سو حرکت خود را آغاز می کند همه و همه نوید جنگی را می دهد بی پایان… و ۹ قسمت جذاب دیگر… همه این ها هیجانمان را برای این فصل چندبرابر کرده اند بماند که هنوز خبری از آریا هم نشنیده ایم….

نظر شما در رابطه با این قسمت چه بود؟ از آن راضی بودید یا خیر؟