دایرولف ها خویشاوندان نزدیک گرگها هستند، با این تفاوت که بزرگتر و قوی تر اند. دایرولف ها میتوانند به اندازه یک اسبچه یا حتی دو برابر سگهای تازی بزرگ رشد کنند. در وصف تفاوت های آنان با گرگ های عادی میتوان گفت که پاها و پوزه بلندتر و سر بزرگتری دارند. رنگ معمول بین دایرولف ها خاکستری با چشمان زرد یا سیاه با چشمان سبز است. همچنین گونه ای با بدن سفید و چشمان قرمز بسیار کمیاب است.
با اینکه آنان معمولاً در گله هایی متراکم زندگی میکرده اند اما شکار به صورت انفرادی انجام میشده و با هوش و قدرت فیزیکی که داشتند کار چندان سختی هم نبوده. در بعضی مواقع ممکن است این سگ سانان عظیم الجثه به گله ای از گرگ های معمولی بپیوندند و با تشکر از هیبتی که دارند بر آنان تسلط پیدا کنند. گفتنی است که بوی بدن آنان لرزه بر اندام هر حیوان دیگری می اندازد. آنان همچنین مثل گرگ های معمولی میتوانند با جادو به یک وارگ «اسکین چینجر/تغییر دهنده جسم» متصل شوند.
اگرچه باور بر این است که در دوران پیش از نخستین انسان ها،دایرولف ها و گربه های سایه به شکار کودکان جنگل می پرداخته اند،گفته میشود که رقاصان چوب «دسته شکارچیان در اجتماع های کودکان جنگل» در زمان جنگ نخستین انسانها و کودکان جنگل و در طول نبرد سحرگاه با استفاده از جادوی باستانی خودشان دایرولف ها را کنترل کرده و به جناح خود می آوردند.
بر اساس منابع نیمه معتبر زمانی دایرولف ها در قالب گله های پر جمعیت در شمال پرسه میزدند اما چون باور بر این بود که آنان موجوداتی شوم و خطرناک هستند توسط مردم شکار شدند،تا جایی که در جنوب دیوار،مگر به تعداد بسیار اندک دایرولفی باقی نماند و تا ۲۰۰ سال هیچ دایرولفی در این مناطق دیده نشد. در سرداب وینترفل و زیر پای مجمسه های شاهان زمستان و لرد های وینترفل که روی مقبره هایشان قرار گرفته اند،دایرولف های سنگی بزرگی نشسته اند.
میتوانید برای کسب اطلاعات در مورد دایرولفهای واقعی به این مقاله مراجعه کنید.
شکار دایرولف ها توسط ساکنین شمال:
خب،پس از این توضیح کلی از تاریخچه نژاد و پیشینه دایرولف ها بهتر است به آموزش کشیدن آنان بپردازیم…
گیف بالا روش کلی را برای درک بهتر به تصویر میکشد،حال آموزش مرحله به مرحله:
زمستان در راه است،اما دایرولف شما همینجاست!
بزودی با همین آموزش برای دیگر خاندان ها باز میگردیم…
