دانلود فصل سرآغاز – کتاب پنجم

سلام

میدونم که خیلی وقته ازم خبری نیست و بدونید که درگیر مشکلاتی بودم که امیدوارم هیچکدوم از شماها درگیرش نشید.

اما در عوض با یه خبر خوب برگشتم. ما بنا داشتیم که این فصل رو برای عیدی تقدیم شما عزیزان کنیم، اما به خاطر پاره‌ای مشکلات تا امروز به درازا کشید. در هر حال می‌تونیم این مژده رو به شما بدیم که از این به بعد انتشار کتاب پنجم رو هم آغاز می‌کنیم. البته هنوز در مورد نحوه ارائه همزمان فصل‌های کتاب ۴ و ۵ تصمیم نهایی رو نگرفتیم، اما به زودی شیوه اون رو خدمتتون عرض می‌کنیم.

عیدی بزرگی که ما در شروع سال جدید دریافت کردیم بازگشت ویراستار ارزنده علی ادیبی‌نیا به جمع اعضای گروه ترجمه است. قطعاً با حضور مجدد علی هم سرعت و هم کیفیت ترجمه‌ها تغییر محسوسی خواهد داشت. امیدوارم که این بار همراهی علی با ما طولانی‌تر و پربارتر بشه.

با عذرخواهی مجدد از بابت کم‌پیدایی‌های اخیر فصل سرآغاز از کتاب پنجم رو تقدیم شما عزیزان می‌کنیم. فصل ۲۴ کتاب چهارم هم خیلی زود ارائه میشه.

شب آکنده از بوی انسان بود.

وارگ زیر درختی ایستاد و بو کشید، خز خاکستری- قهوه‌ایش با سایه لکه لکه شده بود. ناله باد سرد از میان درختان کاج راحیه انسان را برایش به همراه آورد، فراتر از بوهای ضعیفی که خبر از روباه و خرگوش، خوک آبی، گوزن و حتی گرگ می‌داد. وارگ می‌دانست که آنها هم دارای ‎بوی انسان بودند؛ بوی گندِ پوست کهنه، مرده و ترشیدگی و تقریباً محو شده در زیر رایحه‌های قویتر دود، خون و گندیدگی. فقط انسان‌ها پوست جانداران دیگر را می‌کندند و چرم و موهایشان را می‌پوشیدند.

وارگ‌ها هم مانند گرگ‌ها‌ ترسی از انسان نداشتند. نفرت و گرسنگی در شکمش ‌پیچید و خرناسی آرام برای فرخواندن برادرِ تک‌چشم و خواهر کوچکِ موذیش کشید. در حالی که با سرعت زیاد در میان درختان می‌دوید، گله‌اش درست پشت سرش می‌آمد. آنها هم رد را گرفته بودند. وقتی می‌دوید، از چشم آن‌ها هم نگاه می‌کرد و یک نظر خودش را پیشاپیش بقیه دید. نفس اعضای گله با پفی گرم و سفید از آرواره‌های بلند خاکستریشان خارج می‌شد. بین پنجه‌هایشان یخ به سختی سنگ منجمد شده بود، ولی شکار در جریان و طعمه در مقابل بود. وارگ اندیشید، گوشت، غذا.

انسانِ تنها موجود ضعیفی بود. بزرگ و قدرتمند، با چشمانی به قدر کافی تیز، ولی گوشش کُند و نسبت به بوها کَر بود. آهو، گوزن و حتی خرگوش‌ سریع‌تر بودند و خرس‌ها و گرازها در جنگیدن درنده‌‌خوتر. ولی انسان‌های داخل گروه خطرناک بودند. گرگ‌ها که به شکار نزدیک می‌شدند، وارگ صدای ضجه توله‌، خرد شدن لایه برف دیشب در زیر پنجه‌های زمخت انسان‌، تلق‌تلق پوست سخت و چنگال‌های بلند خاکستری رنگی که انسان‌ها حمل می‌کردند را شنید.

صدایی در درونش زمزمه کرد، شمشیر، نیزه.

درختان دندان‌های یخی در آورده بودند و از روی آن شاخه‌های لخت قهوه‌ای رنگ به پایین دندان غروچه می‌کردند. تک‌چشم بوته را شکافت و برف را به هر سو پاشید. گله‌اش به دنبال آمدند. از تپه‌ای بالا رفتند و از شیب آن سویش پایین آمدند، تا اینکه جنگل در مقابلشان باز شد و انسان‌ها آنجا بودند. یکیشان ماده بود. بسته خزپیچ شد‌ه‌ای که در دست داشت توله‌اش بود. صدا زمزمه کرد، اون رو بذار آخر. نرها خطرناکن. داشتند به شیوه انسان‌ها بر سر هم می‌غریدند، ولی وارگ می‌توانست بوی وحشت‌شان را احساس کند. یکیشان دندانی چوبی به درازی دندان خودش داشت. پرتش کرد، ولی دستانش می‌لرزید و دندان تا ارتفاعی زیاد به پرواز درآمد.

---

دانلود فصل سرآغاز – کتاب پنجم

---