دانلود فصل دوم رقص با اژدهایان؛ دینریس

در ایامی که سریال بازی تاج و تخت و اپیزودهای نفس‌گیر آخر اون ذهن تمام هواداران دنیای نغمه یخ و آتش رو به خودش مشغول کرده و گروه‌های سایت روی شبکه اجتماعی تلگرام مملو از کامنت‌های بحث و نقد سریال شده، ما با یه فصل دیگه از کتاب پنجم در خدمت شما هستیم. فصلی از آنسوی دریای باریک،‌ از ملکه دینریس که تصمیم گرفت در میرین بمونه و تمرین پادشاهی کنه و بعد به وستروس برگرده. پس با ما همراه باشید.

در روزهای گذشته مشکلات و مشغله‌های زیادی داشتم. همین فصل یکی دو روزه که آماده است، اما من حتی فرصت نهایی کردن و انتشارش رو نداشتم. مشغله آماده‌سازی قالب جدید هم مزید بر علت شد. متاسفانه دیگه نمی‌تونستیم از قالب قبلی استفاده کنیم و امکان به‌روزرسانیش رو هم نداشتیم، بنابراین چاره‌ای جز یه قالب جدید پیش روی ما نبود. به لطف محمود که قبل از این هم مطالب بسیار خوبی برای ما ترجمه و منتشر کرده بود، قالب جدید آماده شد. در واقع اگر تلاش و همت محمود نبود من به هیچ وجه موفق نمی‌شدم که این قالب جدید رو آماده کنم. همینجا صمیمانه ازش تشکر می‌کنم. جا داره از انیس اشراقی گرامی هم تشکر ویژه‌ای داشته باشم، کسی که بازهم با هنرمندی تمام سربرگ زیبای سایت و لوگوی اون رو طراحی کرد و باعث هرچه زیباتر شدن سایت شد. امیدوارم با این قالب جدید سایت هم شرایط جدید و بهتری پیدا کنه. دوستان لطفاً نظرشون رو در مورد قالب جدید با ما درمیون بذارن. حرف دیگه‌ای نیست جز دانلود فصل جدید.

می‌توانست صدای بالا آمدن مرد مرده از پله‌ها را بشنود. طنین آهسته و حساب شده گام‌ها جلوتر از خود مرده می‌آمد و در میان ستون‌های بنفش تالارش پژواک می‌یافت. دینریس تارگرین بر نیمکت آبنوسی که تخت فرمانروایی خود قرار داده بود انتظارش را می‌کشید. چشمانش گرم خواب‌ و موهای نقره‌ای طلایی‌اش تماماً ژولیده بود.

باریستان سلمی، فرمانده کل گارد ملکه‌اش گفت: «علیاحضرت، لازم نیست شما این صحنه رو ببینین.»

«اون به‌خاطر من مُرد.» دنی پوست شیرش را محکم به سینه‌ چسباند؛ در زیر آن، نیم‌تنۀ کتان نازک و سفیدی بدنش را تا نیمه ران پوشانده بود. هنگامی که میساندی بیدارش کرد، رؤیای خانه‌ای با درب قرمز می‌دید. فرصتی برای لباس پوشیدن نبود.

ایری زمزمه کرد: «کالیسی، شما نباید مرد مرده رو لمس کنین. لمس کردن مرده بدشانسی میاره.»

«مگه اینکه خودتون کشته باشیدش.» ژیکوی استخوانْ درشت‌تر از ایری با کفل‌های پهن و پستان‌های درشت بود. «همه اینو میدونن.»

ایری تأیید کرد، «همه اینو میدونن.»

دوتراکی‌ها تا جایی که به اسب‌ مربوط می‌شد دانا بودند، ولی دربارۀ بسیاری چیز‌های دیگر می‌توانستند ابلهانی تمام عیار باشند. بعلاوه اونا فقط دخترن. خدمتکارانش دخترانی همسن خودش بودند که با موهای مشکی‌، پوست مسی رنگ و چشمانی بادامی، زنانی بالغ به نظر می‌رسیدند، ولی با این حال باز هم دختر بودند. آن‌ها وقتی با کال دروگو ازدواج کرده بود به او هدیه شده بودند. دروگو بود که پوستین تنش را به او داده بود، سر و پوست هراکار، شیر سفید دریای دوتراکی. پوستین برایش بسیار بزرگ بود و بوی نای می‌داد، ولی باعث می‌شد احساس کند که هنوز خورشید و ستارگانش در نزدیکی‌اش‌ حضور دارد.

اول از همه کرم خاکستری، با مشعلی در دست، بالای پله‌ها ظاهر شد. کلاه برنزی‌اش کاکلی سه نیزه داشت، پشت سرش چهار تن از آویژه‌هایش مَرد مُرده را روی شانه‌هایشان می‌آوردند. کلاه هرکدامشان تنها یک نیزه داشت، و چهره‌هایشان چنان بی‌احساس بود که گویی آن‌ها هم از مس قالب گرفته شده‌ بودند. جنازه را پیش پایش نهادند. سِر باریستان پوشش خون‌آلود را پس زد. کرم خاکستری مشعل را پایین آورد تا او بتواند ببیند.

صورت مَرد مُرده صاف و بی‌مو بود، هرچند که گونه‌اش گوش تا گوش پاره شده بود. او مردی بلندبالا با چشمانی آبی و رخساری زیبا بود. بچه‌ای از لیس، یا ولانتیس کهن که یه کشتی دزدای دریایی دزدیدِش و به عنوان برده در آستاپور سرخ فروخته شده. با وجود باز بودن چشمانش، این زخم‌هایش بود که می‌گریست. زخم‌ها فراتر از تعدادی بود که بتواند بشمارد.

سر باریستان گفت: «علیاحضرت، در کوچه‌ای که اون پیدا شد یه هارپی روی آجرها کشیده شده بود . . .»

---

دانلود فصل دوم رقص با اژدهایان؛ دینریس

---