دانلود فصل اول؛ تیریون – رقصی با اژدهایان

از روزی که اون مطلب توضیح به اهالی وینترفل رو نوشتم، تا به امروز تمام کارهای جانبی رو کنار گذاشتم و فقط و فقط روی آماده کردن فصل جدید تمرکز کردم.

در این مدت برخی دوستان به حق معترض بودن و به صورت مستقیم یا کنایه اعتراض خودشون رو اعلام کردن. بدون هیچ گونه دلخوری با جون و دل این حرف‌ها رو می‌پذیرم و در صدد جبرانش هستم. به امید خدا با شرایط جدید و نیروهای تازه‌ای که اعلام آمادگی کردن، شاید بتونیم سرعت بهتری رو تجربه کنیم.

در دست کم ۱۰ روز اخیر به هیچکدام از ایمیل‌ها و پیام‌های دوستان پاسخ ندادم. اون دوستانی که در چند مدت اخیر برای همکاری و عضویت در گروه اعلام آمادگی کردن منتظر باشن که همین امروز و فردا بهشون ایمیل می‌زنم.

با تلاش و دوستان فصل جدید از کتاب پنجم آماده انتشار شد. داستان یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های نغمه که همه مدت بسیار زیادیه که منتظرن دوباره فصلی رو از اون بخونن. بدون توضیح دیگه‌ای بریم سراغ فصل جدید.

تمام مسیر دریای باریک را در مستی پیمود.

کشتی کوچک و کابینش کوچک‌تر بود، ولی ناخدا به او اجازه حضور روی عرشه اصلی را نمی‌داد. تکان‌های عرشه کشتی در زیر پایش باعث دل آشوبه‌اش می‌شد و غذاهای آشغال بعد از عق زدن حتی مزه بدتری پیدا می‌کردند. ولی هنگامی که شراب برای خوردن بود، دیگر چه نیازی به گوشت نمک سود، پنیر سفت و نان با کرم‌های در حال لولیدن داشت؟ قرمز، ترش و بسیار قوی بود. گاهی آن را هم بالا می‌آورد، ولی آنجا همیشه شراب فراوان بود.

در تاریکی کابینش زمزمه کرد، «دنیا پر از شرابه.» پدرش هیچ ارزشی برای دائم‌الخمرها قائل نبود، ولی چه اهمیتی داشت؟ پدرش مرده بود. خودش او را کشته بود. یه تیر توی شکم عالیجناب، همش مال خودت. فقط اگه زوبین‌انداز بهتری بودم، پیکان رو به آلتی که باهاش من رو پس اِنداختی میزدم، حروم‌زاده لعنتی.

در زیر عرشه، نَه شب بود و نه روز. تیریون زمان را با آمد و شُدِ پسرک پادویی می‌سنجید که برایش وعده‌های غذایی را می‌آورد که نمی‌خورد. پسرک همیشه یک برس و سطل هم برای تمیزکاری می‌آورد. تیریون یک بار هنگامی‌که چوب پنبه را از مشک بیرون می‌کشید، پرسیده بود: «شراب دورنیه؟ این من رو یاد یه مار بخصوص میندازه که میشناختم. یکی از اون لوده‌ها، تا اینکه یه کوه روش افتاد.»

پسرک پادو جوابی نداد. او پسر زشتی بود، هرچند مسلماً از کوتولۀ بخصوصی با دماغی نصفه و زخمی از روی چشم تا چانه، زیبارو‌تر بود. در حالی که او داشت می‌سابید، تیریون پرسید: «رنجوندمت‌؟ بهت دستور دادن که با من حرف نزنی؟ یا اینکه یه کوتوله مادرت رو گول زده؟» این هم بی‌پاسخ ماند. «داریم کجا میریم؟ بهم بگو.» جیمی به شهرهای آزاد اشاره‌ای کرده بود، ولی هرگز نگفته بود کدام یک. «براووسه؟ تایروش؟ میر؟» تیریون ترجیح می‌داد که هر چه زودتر به دورن برود. میرسلا از تامن بزرگتره، طبق قانون دورنی تخت آهنین به اون میرسه. همونطور که پرنس اوبرین پیشنهاد کرد، بهش کمک میکنم تا به حقش برسه.

در هر حال اوبرین مرده بود، سرش با مشت زره‌پوشِ سِر کرگور کلگین به ویرانه‌ای خونین بدل شده بود؛ و بدون ترغیب‌های افعی سرخ، دورَن مارتل به چنین نقشه‌ی پرمخاطره‌ای حتی فکر هم می‌کرد؟ اون ممکنه در عوضش من رو به زنجیر بکشه و به خواهر عزیزم برگردونه. دیوار می‌توانست امن‌تر باشد. خرس پیر مورمونت گفته بود که نگهبانی شب به مردانی همانند تیریون نیاز دارد. اما ممکنه مورمونت مرده باشه؛ الان شاید اسلینت فرمانده‌ کل باشه. به نظر نمی‌رسید پسرِ قصاب عامل فرستاده شدنش به دیوار را فراموش کرده باشد. یعنی واقعاً میخوام بقیه عمرم رو به خوردن گوشت نمک سود و پوره کنار قاتلا و دزدا بگذرونم؟ و اینکه بقیه عمرش زیاد طولانی نمی‌شد؛ جانوس اسلینت به آن رسیدگی می‌کرد.

---

دانلود فصل اول؛ تیریون

---